‘Ze weet niet beter, ze heeft nooit een echte opvoeding genoten omdat ze de laatste in de rij was, een stuurloos meisje vol levenslust.’
Ergens las ik dat madame Tussauds (Marie Gresholtz) het geguillotineerde hoofd van Marie Antoinette in handen kreeg en het deed herleven in was. Een gezicht uit de klei getrokken en gevormd door haar boetserende handen. Ik stelde me voor hoe Marie Gresholtz al boetserend, mijmerde over het voorbije leven van die onfortuinlijke koningin. Hoe deze als levenslustige Oostenrijkse prinses naar Frankrijk kwam en speelbal en projectiescherm werd van het volk.
En nu nog steeds spreekt ze tot de verbeelding. We maken allemaal een beeld van haar.